Πιστή στην οδέα της προηγούμενης ανάρτησης μία γυναίκα κατάφερε να ζει χωρίς χρήματα για 15 ολόκληρα χρόνια!
Έχετε αναρωτηθεί πώς να είναι η ζωή χωρίς χρήματα; Σας πιάνει πανικός και μόνο στην ιδέα και σας φαίνεται αδιανόητο; Αναρωτιέστε: τι θα τρώω, πού θα κοιμάμαι και πώς θα πληρώνω τους λογαριασμούς μου; Κι όμως, η Γερμανίδα, πρώην καθηγήτρια, Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ επέλεξε αυτήν τη ζωή: Καταφέρνει να ζει χωρίς χρήματα επί 15 χρόνια.
Η ιδέα ξεκίνησε από πείραμα και μετατράπηκε σε τρόπο ζωής. Όταν ήταν πιο νέα ταξίδεψε σε περιοχές που υπήρχε τρομερή φτώχεια και εξαθλίωση, όπως η Λατινική Αμερική. Συνεχώς την κατέτρεχε η σκέψη του τι μπορεί να κάνει για να ζει αξιοπρεπώς κάθε άνθρωπος. Προσπάθησε τρεις φορές να βγει εκτός συστήματος αλλά δεν τα κατάφερε. Ώσπου, πριν από δεκαεπτά χρόνια, ίδρυσε ένα γκρουπ ανταλλαγής στο Ντόρτμουντ και ανακάλυψε πόσο λίγα πράγματα χρειαζόταν. Σκέφτηκε ότι είχε όλα όσα χρειάζονταν και τίποτα περισσότερο.
Ήθελε να αποδείξει ότι ο άνθρωπος έχει αξία, όχι εξαιτίας αυτών που έχει αλλά, επειδή απλά υπάρχει. Έχει περάσει πολλές φάσεις στη ζωή της, αλλά αυτή που ζει τώρα απ' ό,τι λέει, είναι η ωραιότερη γιατί είναι και η πιο περιπετειώδης. «Έχει εκπλήξεις και δεν γνωρίζω ποτέ τι θα συμβεί το επόμενο λεπτό. Φαντάζομαι ότι άλλοι άνθρωποι θα το βρίσκουν φρικτό, αλλά για μένα είναι ο σωστός τρόπος ζωής», μας απαντά.
Το σκεπτικό «δώσε - πάρε»
Στην ερώτηση πως πληρώνει τα πάγια έξοδά της, απαντάει: «Πάντα προσφέρω μια υπηρεσία και παίρνω αυτό που χρειάζομαι. Έτσι καλύπτω πάγιες ανάγκες και όχι πάγια έξοδα. Μένω για κάποιο χρονικό διάστημα σε ένα σπίτι, προσφέρω υπηρεσίες και παίρνω αυτό που χρειάζομαι. Είναι απίστευτο το πόσο λίγα χρειάζεται ένας άνθρωπος. Είναι το σκεπτικό gib und nimm (δώσε, πάρε).»
Το όραμά της και η στόχοι της κας Σβέρμερ είναι να εξαπλωθεί αυτό το σκεπτικό και να καταστεί στάση ζωής. Γι' αυτό, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Το πείραμα Sterntaler - η ζωή μου χωρίς χρήματα», στο οποίο εξηγεί όλες τις αρχές αυτής της νοοτροπίας. Όλα στηρίζονται στην υπευθυνότητα και την καλή διάθεση και, όλα, γίνονται εθελοντικά.
Για παράδειγμα στα σπίτια: όταν υπάρχει ένα ελεύθερο δωμάτιο, κάποιος το πιάνει και καθημερινά προσφέρει εργασία με δουλειές γι' αυτό που του προσφέρεται. Επίσης, σε αυτό το παιχνίδι μπορούν να συμμετέχουν ολόκληρες πόλεις: Με την ανάρτηση μιας ειδικής ετικέτας «πάρε-δώσε» δηλώνουν την συμμετοχή τους σε αυτό τον κύκλο υπηρεσίες, μαγαζιά, νοικοκυριά που χρειάζονται κάτι. Είναι σαν να παραγγέλλουν. Στα μαγαζιά, για παράδειγμα, μπορούν να παρουσιάζονται προϊόντα που απλά διατίθενται ελεύθερα και αυτός που το παίρνει, να αφήνει κάτι εκεί.
Η κα Σβέρμερ δηλώνει βέβαιη ότι αυτό θα εξαπλωθεί πολύ στο μέλλον. Η ανταλλαγή αποτελεί τη βάση μιας νέας κοινωνικής κατάστασης. Αποτελεί μια ολόκληρη φιλοσοφία για αλλαγή στάσης ζωής.
Το παράδειγμα της Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ ακολουθούν κάποιοι άνθρωποι στην Ισπανία και τη Γαλλία. Αν και όχι απόλυτα, βλέπει ότι η νοοτροπία του «πάρε-δώσε» αγγίζει πολλούς ανθρώπους που προσπαθούν να το κάνουν -άλλος σε μικρότερο, άλλος σε μεγαλύτερο βαθμό, αρκεί να υπάρχει η ανθρωπιά και η διάθεση να δίνεις. Το αίσθημα που νιώθεις είναι πραγματικά καταπληκτικό. Και καταλήγει: «Για κάποιους, είναι μια πρόκληση και για άλλους μια απάντηση». Εκείνη, πιστεύει ότι ρίχνει τους σπόρους και σε 10 χρόνια κάποιος θα πει: «Θυμάστε; Το έλεγε αυτό!». Ίσως οι σπόροι ωριμάσουν πιο αργά σε κάποιους ανθρώπους.
Το Βιογραφικό της Σβέρμερ
Η Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ γεννήθηκε το 1942 στo Memel (πρώην ανατολική Πρωσία). Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ίδια και η οικογένειά της ήρθαν ως πρόσφυγες στη Γερμανία, όπου και μεγάλωσε. Εργάστηκε ως δασκάλα για σχεδόν 20 χρόνια και πριν αφήσει τη δουλειά της, έγινε ψυχοθεραπεύτρια. Έχει δύο παιδιά και τρία εγγόνια.
Το 1994 ίδρυσε τα «Δικαιώματα και Υποχρεώσεις», τον πρώτο κύκλο ανταλλαγών της Γερμανίας. Δύο χρόνια αργότερα, έδωσε όλα τα υπάρχοντά της, προκειμένου να κάνει ένα πείραμα για το πώς μπορεί να ζήσει χωρίς χρήματα. Αργά, αλλά σταθερά, κατάφερε να βγει από τις υπάρχουσες δομές και να βρει ένα νέο τρόπο ζωής.
Έχει εκδώσει το βιβλίο Das Sterntalerexperiment - Mein Leben ohne Geld («Το πείραμα Sterntaler - Η ζωή μου χωρίς χρήματα») το οποίο έχει μεταφραστεί στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα ιαπωνικά και στα νοτιοκορεάτικα.
Στην ιστοσελίδα Heidemarie μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις σκέψεις της, τη ζωή της και την εμπειρία της. Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε το δεύτερο βιβλίο της στα γερμανικά δωρεάν (αρχείο pdf).
Έχετε αναρωτηθεί πώς να είναι η ζωή χωρίς χρήματα; Σας πιάνει πανικός και μόνο στην ιδέα και σας φαίνεται αδιανόητο; Αναρωτιέστε: τι θα τρώω, πού θα κοιμάμαι και πώς θα πληρώνω τους λογαριασμούς μου; Κι όμως, η Γερμανίδα, πρώην καθηγήτρια, Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ επέλεξε αυτήν τη ζωή: Καταφέρνει να ζει χωρίς χρήματα επί 15 χρόνια.
Η ιδέα ξεκίνησε από πείραμα και μετατράπηκε σε τρόπο ζωής. Όταν ήταν πιο νέα ταξίδεψε σε περιοχές που υπήρχε τρομερή φτώχεια και εξαθλίωση, όπως η Λατινική Αμερική. Συνεχώς την κατέτρεχε η σκέψη του τι μπορεί να κάνει για να ζει αξιοπρεπώς κάθε άνθρωπος. Προσπάθησε τρεις φορές να βγει εκτός συστήματος αλλά δεν τα κατάφερε. Ώσπου, πριν από δεκαεπτά χρόνια, ίδρυσε ένα γκρουπ ανταλλαγής στο Ντόρτμουντ και ανακάλυψε πόσο λίγα πράγματα χρειαζόταν. Σκέφτηκε ότι είχε όλα όσα χρειάζονταν και τίποτα περισσότερο.
Ήθελε να αποδείξει ότι ο άνθρωπος έχει αξία, όχι εξαιτίας αυτών που έχει αλλά, επειδή απλά υπάρχει. Έχει περάσει πολλές φάσεις στη ζωή της, αλλά αυτή που ζει τώρα απ' ό,τι λέει, είναι η ωραιότερη γιατί είναι και η πιο περιπετειώδης. «Έχει εκπλήξεις και δεν γνωρίζω ποτέ τι θα συμβεί το επόμενο λεπτό. Φαντάζομαι ότι άλλοι άνθρωποι θα το βρίσκουν φρικτό, αλλά για μένα είναι ο σωστός τρόπος ζωής», μας απαντά.
Το σκεπτικό «δώσε - πάρε»
Στην ερώτηση πως πληρώνει τα πάγια έξοδά της, απαντάει: «Πάντα προσφέρω μια υπηρεσία και παίρνω αυτό που χρειάζομαι. Έτσι καλύπτω πάγιες ανάγκες και όχι πάγια έξοδα. Μένω για κάποιο χρονικό διάστημα σε ένα σπίτι, προσφέρω υπηρεσίες και παίρνω αυτό που χρειάζομαι. Είναι απίστευτο το πόσο λίγα χρειάζεται ένας άνθρωπος. Είναι το σκεπτικό gib und nimm (δώσε, πάρε).»
Το όραμά της και η στόχοι της κας Σβέρμερ είναι να εξαπλωθεί αυτό το σκεπτικό και να καταστεί στάση ζωής. Γι' αυτό, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο «Το πείραμα Sterntaler - η ζωή μου χωρίς χρήματα», στο οποίο εξηγεί όλες τις αρχές αυτής της νοοτροπίας. Όλα στηρίζονται στην υπευθυνότητα και την καλή διάθεση και, όλα, γίνονται εθελοντικά.
Για παράδειγμα στα σπίτια: όταν υπάρχει ένα ελεύθερο δωμάτιο, κάποιος το πιάνει και καθημερινά προσφέρει εργασία με δουλειές γι' αυτό που του προσφέρεται. Επίσης, σε αυτό το παιχνίδι μπορούν να συμμετέχουν ολόκληρες πόλεις: Με την ανάρτηση μιας ειδικής ετικέτας «πάρε-δώσε» δηλώνουν την συμμετοχή τους σε αυτό τον κύκλο υπηρεσίες, μαγαζιά, νοικοκυριά που χρειάζονται κάτι. Είναι σαν να παραγγέλλουν. Στα μαγαζιά, για παράδειγμα, μπορούν να παρουσιάζονται προϊόντα που απλά διατίθενται ελεύθερα και αυτός που το παίρνει, να αφήνει κάτι εκεί.
Η κα Σβέρμερ δηλώνει βέβαιη ότι αυτό θα εξαπλωθεί πολύ στο μέλλον. Η ανταλλαγή αποτελεί τη βάση μιας νέας κοινωνικής κατάστασης. Αποτελεί μια ολόκληρη φιλοσοφία για αλλαγή στάσης ζωής.
Το παράδειγμα της Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ ακολουθούν κάποιοι άνθρωποι στην Ισπανία και τη Γαλλία. Αν και όχι απόλυτα, βλέπει ότι η νοοτροπία του «πάρε-δώσε» αγγίζει πολλούς ανθρώπους που προσπαθούν να το κάνουν -άλλος σε μικρότερο, άλλος σε μεγαλύτερο βαθμό, αρκεί να υπάρχει η ανθρωπιά και η διάθεση να δίνεις. Το αίσθημα που νιώθεις είναι πραγματικά καταπληκτικό. Και καταλήγει: «Για κάποιους, είναι μια πρόκληση και για άλλους μια απάντηση». Εκείνη, πιστεύει ότι ρίχνει τους σπόρους και σε 10 χρόνια κάποιος θα πει: «Θυμάστε; Το έλεγε αυτό!». Ίσως οι σπόροι ωριμάσουν πιο αργά σε κάποιους ανθρώπους.
Το Βιογραφικό της Σβέρμερ
Η Χαϊντεμαρίε Σβέρμερ γεννήθηκε το 1942 στo Memel (πρώην ανατολική Πρωσία). Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η ίδια και η οικογένειά της ήρθαν ως πρόσφυγες στη Γερμανία, όπου και μεγάλωσε. Εργάστηκε ως δασκάλα για σχεδόν 20 χρόνια και πριν αφήσει τη δουλειά της, έγινε ψυχοθεραπεύτρια. Έχει δύο παιδιά και τρία εγγόνια.
Το 1994 ίδρυσε τα «Δικαιώματα και Υποχρεώσεις», τον πρώτο κύκλο ανταλλαγών της Γερμανίας. Δύο χρόνια αργότερα, έδωσε όλα τα υπάρχοντά της, προκειμένου να κάνει ένα πείραμα για το πώς μπορεί να ζήσει χωρίς χρήματα. Αργά, αλλά σταθερά, κατάφερε να βγει από τις υπάρχουσες δομές και να βρει ένα νέο τρόπο ζωής.
Έχει εκδώσει το βιβλίο Das Sterntalerexperiment - Mein Leben ohne Geld («Το πείραμα Sterntaler - Η ζωή μου χωρίς χρήματα») το οποίο έχει μεταφραστεί στα ιταλικά, στα ισπανικά, στα ιαπωνικά και στα νοτιοκορεάτικα.
Στην ιστοσελίδα Heidemarie μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις σκέψεις της, τη ζωή της και την εμπειρία της. Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε το δεύτερο βιβλίο της στα γερμανικά δωρεάν (αρχείο pdf).
Μαρία Παπουτσή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου