Η μνημονιακή πολιτική φαίνεται πως έχει πλήξει και τα οικονομικά δεδομένα του μεγαλύτερου Πανεπιστημιακού Ιδρύματος της χώρας. Το Α.Π.Θ., όπως υποστηρίζει, χρειάζεται για λειτουργικά έξοδα περίπου 36 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Μετά τις περικοπές η κρατική χρηματοδότηση έχει περιοριστεί στα 24 εκ. ευρώ, ήτοι 12 εκατομμύρια ευρώ έλλειμα το χρόνο!
Επειδή με τα σημερινά δεδομένα η κατάσταση θα γίνει άμεσα μη βιώσιμη, το Α.Π.Θ. εκπέμπει σήμα κινδύνου για τη φοιτητική Λέσχη αλλά και άλλες πανεπιστημιακές δραστηριότητες. Αποκαλυπτική και σε υψηλούς τόνους ήταν η συνέντευξη του πρύτανη του Α.Π.Θ., καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, σχετικά με τα οικονομικά του Αριστοτελείου.
Η κόντρα λοιπόν μεταξύ Πανεπιστημιακών και υπουργείου Παιδείας καλά κρατεί και όπως πάντα θύμα των πολιτικών αυτών πρακτικών είναι οι φοιτητές...
Πολλοί νεοι της Βέροιας έχουν σπουδάσει (όπως ο υποφαινόμενος) ή σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κατάσταση ήταν απογοητευτική πριν λίγα χρόνια και τώρα τείνει να γίνει απελπιστική. Δεν είναι δυνατόν τα θεμέλια της κοινωνίας και του Πολιτισμού μιας χώρας, η παιδεία , να πλήττεται στο βωμό της πολιτικής εξοικονόμησης πόρων που επιβάλλει το διαβόητο μνημόνιο.
Σίγουρα όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων αλλά τα στελέχη των αρμόδιων υπουργείων σίγουρα μπορούν να αποφύγουν μια τόσο καταστροφική , για τη νέα γενιά, πολιτική.
Επειδή με τα σημερινά δεδομένα η κατάσταση θα γίνει άμεσα μη βιώσιμη, το Α.Π.Θ. εκπέμπει σήμα κινδύνου για τη φοιτητική Λέσχη αλλά και άλλες πανεπιστημιακές δραστηριότητες. Αποκαλυπτική και σε υψηλούς τόνους ήταν η συνέντευξη του πρύτανη του Α.Π.Θ., καθηγητή Γιάννη Μυλόπουλου, σχετικά με τα οικονομικά του Αριστοτελείου.
Η κόντρα λοιπόν μεταξύ Πανεπιστημιακών και υπουργείου Παιδείας καλά κρατεί και όπως πάντα θύμα των πολιτικών αυτών πρακτικών είναι οι φοιτητές...
Πολλοί νεοι της Βέροιας έχουν σπουδάσει (όπως ο υποφαινόμενος) ή σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η κατάσταση ήταν απογοητευτική πριν λίγα χρόνια και τώρα τείνει να γίνει απελπιστική. Δεν είναι δυνατόν τα θεμέλια της κοινωνίας και του Πολιτισμού μιας χώρας, η παιδεία , να πλήττεται στο βωμό της πολιτικής εξοικονόμησης πόρων που επιβάλλει το διαβόητο μνημόνιο.
Σίγουρα όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων αλλά τα στελέχη των αρμόδιων υπουργείων σίγουρα μπορούν να αποφύγουν μια τόσο καταστροφική , για τη νέα γενιά, πολιτική.
Σιγά σιγά θα καταρεύσει τελείως κι ένας από τους λίγους εναπομείναντες θεσμούς , στον οποίο εναποθέτουμε τις ελπίδες μας, η Παιδεία.
ΑπάντησηΔιαγραφή